Thom gaat vandaag fietsen met vrienden van ons uit Curaçao. Zij zijn gisteren aangekomen in Frisco, wat min of meer de start is van een mooie lange reis die ze gaan maken. Mijn voet gaat steeds beter, maar de trails op met de fiets is nog wat hoog gegrepen. Ik ga met Karin, Peter, Max en Noor vanmiddag naar Georgetown om een leuk treinritje te maken.

Eerst nog even naar de wasserette in het dorp. Die zit halverwege Main Street en zodra we de was in de wasmachines hebben gestopt, lopen we naar het koffietentje. Terwijl we wachten (het is druk), raken we in gesprek met een Amerikaan. Hij vraagt of we uit Zweden komen (terugkerende vraag deze vakantie) en we vertellen dat we uit Nederland komen, ik uit Amsterdam en Karin en Noor uit het oosten van het land. Hij vertelt dat hij onlangs in Amsterdam is geweest tijdens een trip in Europa. Hij noemt de steden op die hij heeft bezocht: Amsterdam, Den Haag, Maastricht, Brussel, Antwerpen, Gent, Brugge, Luxemburg, Boulogne, Aken en Parijs. Nieuwsgierig vragen wij hoe lang hun trip was: 12 dagen! We blijven beleefd op onze stoel zitten, maar vallen er alle drie figuurlijk af! Mijn hemel wat een tempo!

Rond kwart over één rijden we naar Georgetown, waar we om half drie op het station moeten zijn. Max rijdt voor het eerst hier in de VS op de snelweg en doet dat prima! Als we in de rij staan voor de trein krijg ik een belletje van Thom. Eén van de kinderen die mee was op de trails is gevallen en de arts in Vail raadt aan om hem even te laten checken in het ziekenhuis in Denver waar ze meer voorzieningen hebben. Omdat iedereen wel geschrokken is, besluit Thom mee te rijden en vraagt of wij hem willen komen ophalen, want wij zijn al 40 minuten in die richting als we naar Georgetown gaan. We rekenen even met de tijd en dan blijkt dat qua timing het waarschijnlijk goed uitkomt en wij eerst met de trein kunnen gaan en daarna doorrijden. Het treinritje is vermakelijk, maar niet heel bijzonder. We zien wel veel herten onderweg, maar zijn ook weer sneller dan verwacht terug in het dorp. Er is zelfs tijd om nog even door Mainstreet te kuieren en ook hier zijn weer mooie gebouwen en schattige winkeltjes. Dit is echt een oud zilver mijn dorp uit 1859. Een leuk weetje: de steden Denver en Boulder waren mijn kampementen die uit zijn gegroeid tot miljoenensteden. In begin 1861 en eind 1862 werd er in Colorado 11.000 kilo goud gevonden.

Als we Thom hebben opgehaald in Denver, rijden we via Idaho Springs terug naar Frisco. Dit dorpje ligt langs de snelweg en lijkt weinig om het lijf te hebben. Omdat het halverwege ligt, besluiten we er toch te stoppen om wat te eten. We worden enorm verrast door weer een leuke Main Street, dit keer ook nog autovrij met super veel terrasjes. Echt een leuk sfeertje. Grappig hoe je dat dan vanaf de weg helemaal verkeert kan inschatten.