Ah jammer! We worden wakker met bewolking en regen die op het dak tikt. Dat was niet voorspelt! Nou ja, we kunnen ook niet elke dag zon hebben! We rommelen wat aan en ik ga sporten nu we weer op een ‘normale’ hoogte van 1700 meter zijn. Dan maar een beetje nat worden. Het is de laatste workout in een serie van 65 en ik doe ‘m half buiten en als het te hard gaat regenen, de rest binnen. Het is wat krap, maar met een beetje aanpassing gaat het wel.

‘S middags is het even droog en fietsen we het dorpje in. De camping ligt maar 10 minuten buiten het dorp, dus niet ver. We verwachten een redelijke zondagsdrukte, maar niks van dat alles. Bijna alle winkels zijn dicht en Mainstreet ligt er verlaten bij! Dit zie je niet vaak, meestal is het weekend juist het drukst. Aan het einde van de straat vinden we een koffietentje dat nog een half uurtje open is. Snel aansluiten in de rij bij de kassa, voordat ze geen bestelling meer aannemen. Ik krijg een heerlijk broodje met Boursin, zalm en komkommer en Thom een clubsandwich met zelfgebakken chipjes. Yum!

Ook al is het nu wat uitgestorven, we herkennen in dit dorpje dezelfde sfeer als in de bergdorpjes Cortez, Ridgway, Gunnison en Crested Butte. Er hangen veel regenboogvlaggen, we zien kleurrijke mensen op straat (zoals een wat oudere man op een roze fiets met mooie vrolijke staarten), veel ook jonge, wat meer alternatieve mensen. Deze dorpen hebben allemaal gemeen dat ze achterin de staat liggen en het best wat tijd kost om er te komen. Paonia is bijvoorbeeld 5 uur rijden vanuit Denver en dus ook het dichtstbijzijnde internationale vliegveld. Colorado is sowieso een staat die mensen uit de LGBTQ+ gemeenschap verwelkomt. In tegenstelling tot sommige andere staten, die nieuwe wetgeving introduceren waardoor het bijvoorbeeld niet meer mogelijk is om een transgender traject in te gaan of die geen regels hebben betreft discriminatie. Ook denk ik dat de huizenprijzen nog redelijk betaalbaar zijn en sinds Covid kun je voor veel bedrijven lokatie onafhankelijk werken, iets dat het mogelijk maakt om zo afgelegen te wonen. Ik vind het interessant om te zien en realiseer me ook dat dit misschien wel typisch Amerikaans is, in Europa denk ik niet dat er zulke ontwikkelingen zijn…misschien in Spanje in uitgestorven bergdorpjes?

Terwijl ik deze post schrijf, google ik Paonia in de New York Times. Ik ben benieuwd of zo’n soort dorpjes ook het landelijke nieuws wel eens haalt.  Een artikel over een miljardair die een kolenmijn bezit waar veel mensen werken, valt op. Hij heeft een ranch met een groot stuk land dat in tweeen is gesplitst. Middendoor loopt een strook ‘public land’ dat hij graag wil kopen. Er lopen over dit stuk land wandelpaden en jeeptrails het achterland in en dus komen mensen massaal in opstand. Dan komt de aap uit de mouw; hij wil het stuk land hebben om een weg aan te leggen naar een dorp dat hij aan het bouwen is. Het dorp bestaat uit allemaal historische gebouwen uit de staat, een soort Western stadje dus. Niet voor iedereen toegankelijk, maar vooral voor hemzelf en zijn familie en vrienden. Het artikel is 10 jaar oud, dus ik ben benieuwd of dat dorpje er inderdaad is gekomen. Na wat zoeken op Google maps, vind ik het! Inderdaad een dorp van bijna 50 gebouwen, hoe gek is dat!