Na een ochtendje werken, gaan we naar een leuk trailnetwerk hier een half uurtje vandaan. We kijken hiervoor altijd op de website of app van MTB-project die goed laat zien welke trails er in de omgeving zijn. De trails worden beoordeeld door fietsers en zo zie je snel welke bijzonder zijn. Dit is er eentje van 20 km, een mooie rondje met veel vergezichten.
Er is niks van gelogen, echt een geweldig gebied. Voor je gevoel ben je in de middel of nowhere, terwijl het toch vlakbij het dorp ligt. Aan het eind van de trail, als we vlakbij de parkeerplaats zijn, vlieg ik helaas over mijn stuur. Ik blijf er redelijk rustig onder, alles doet het nog en waar je soms verrast kan worden door zo’n vlucht, wist ik nu meteen wat ik fout had gedaan: mijn voorrem te hard ingeduwd bij een aantal afstapjes downhill en dan staat je fiets stil, terwijl jij nog in een voorwaartse beweging zit. Thom was al vooruit gefietst (hij gaat downhill altijd sneller dan ik), maar komt vrij snel terug als ik buiten beeld blijf. Fijn, want mijn stuur staat helemaal scheef en ik krijg het zelf niet weer recht gebogen. Snel weer op het paard en door! Erg fijn dat het allemaal wel meevalt en ik behalve een paar blauwe plekken en veel stof niks mankeer. Ik vind het ook wel leuk dat ik op mijn 52ste nog af en toe blauwe plekken heb omdat ik gevallen ben, dat is toch iets dat je meer associeert met kind zijn. Zolang het maar niet te vaak gebeurd haha!
