Fietsen vandaag! De mannen gaan de Magnificent 7 doen waarbij je vanaf 1700 meter hoogte afdaalt naar Moab dat op 1200 meter ligt. Hun tempo ligt wel een stuk hoger dan dat van mij dus ik besluit om ook te gaan fietsen maar dan een andere trail. De Navajo trail is een trail waar we langs komen als ik de jongens afzet dus dat is prima te combineren. Ik had ‘m gereden toen we hier 2 jaar geleden waren en het was me echt bijgebleven, zo mooi.
Het is wel te gek vind ik zelf dat ik solo durf te rijden. Thom geeft me wel nog het satelliet telefoontje mee en een fietspompje onder druk, voor het geval ik een lege band krijg. Ik heb alleen wel wat hulp nodig om mijn fiets achter uit de bak te krijgen, maar het is vrij druk bij de ‘trailhead’ dus dat is zo geregeld. Ik raak even aan de praat met twee Canadese vrouwen uit Quebec die met een groep van 10 mensen op vakantie zijn in Moab. We bekijken samen even de kaart en dan wens ik ze veel fiets plezier.
Het is echt een prachtig rondje. Hele mooie uitzichten en mijn fiets doet het weer fantastisch. Ik vlieg de hellingen op en heb inmiddels goed door hoe ik moet klimmen (goed naar voren leunen anders komt mijn voorwiel los). In Moab heb je weinig ‘non-technical’ trails en ik verbaas me er over dat ik dit allemaal kan. Ben totaal geen ‘extreme’ sporter, maar dit heb ik in de afgelopen jaren mezelf toch maar mooi aangeleerd.
Halverwege komt een andere fietser langsfietsen als ik even bovenop een rots ben geklommen om van het uitzicht te genieten en omdat hij me niet heeft gezien, is hij helemaal verbaasd als ik vlak achter hem aan een steil stuk slickrock op kom fietsen waarhij net een foto aan het maken is. Hij merkt op ‘so you are quick!’ waarop ik uitleg dat ik een e-bike heb. We staan even te kletsen en rijden min of meer gelijk op (hij sneller ‘down hill’ en ik sneller ‘up hill’. Uiteindelijk komen we samen aan bij de trailhead waar ik mijn truck heb staan en vertelt hij dat hij uit Washington State komt en even het slechte weer wilde ontsnappen. Hij vraagt of hier ook nog ‘flowy trails’ zijn, ik denk even na maar moet hem het antwoord schuldig blijven. Alle trails zijn hier ‘quite bumpy’ zeg ik! Ik vraag hem of hij me wil helpen om mijn fiets weer in de truck te zetten en zo heb ik met wat hulp mijn fiets weer in de achterbak!
Als ik om half vier het dorp in rij om nog even wat computer dingen te doen, krijg ik een berichtje van iemand met wie ik pottenbak op Curaçao. Dat ze drie (!) maanden in Moab is met haar kersverse man en of ik het leuk vind om wat af te spreken! Dus een uurtje later zitten we gezellig bij te babbelen hier midden in de VS op een plek waarvan we nooit hadden gedacht elkaar hier te treffen! Ze is hier zo lang, omdat haar man gids is en bergtochten begeleid (klimmen en hiken), iets dat ze zelf ook aan het leren is.
Ze schuift gezellig aan op het terras bij The Spoke waar we met de fietsers wat eten en bijkletsen. Als daarna ook nog een stel Canadezen die de mannen op de trails waren tegen gekomen, het terras oplopen en vol enthousiasme onze tafel begroeten, lijkt het wel één grote vriendengroep in plaats van een bij elkaar geraapt ‘zooitje’ mensen die een klik hebben en na deze avond weer hun eigen weg gaan!