4 september: Eagle Lake

Urenlang rijden we door dichte rook en pas vlak voor onze eindbestemming klaart het een beetje op. Helaas zijn er zoveel branden dit jaar dat het bijna onmogelijk is om er aan te ontsnappen. Gisteren zijn we in de boeken gedoken om te kijken wat we deze laatste twee weken gaan doen. We weten al dat we vrijdag 15 september in Sacramento moeten zijn, dus we hebben nog een dikke tien dagen. We kijken naar de kuststrook, maar lopen er niet warm voor; dan kiezen we voor een grote kans op mist/rook/bos en volle campings. Kamperen in de vrije natuur is bijna uitgesloten. De Nationale Parken die we nog tegen komen, liggen allemaal in de dikke rook en zijn geen optie. We zijn een beetje klaar met het bos en verlangen naar de woestijn, maar daar is het nu nog super warm…what to do…Thom en ik komen bijna tegelijkertijd op het idee om naar de high dessert te gaan. Hier worden we helemaal enthousiast van! Veel mooie fietsroutes, kamperen in de wilde natuur, geen bomen, wel warmte maar niet stikheet! We zoomen in op fietstrails in de buurt van Susanville en stuiten daar op het prachtig grote Eagle Lake. Een mooi meer op 1500 meter hoogte!

Nu zit ik een beetje uitgepoept op de bank dit postje te schrijven en kijk uit over het water. Er is geen kip te bekennen op de gratis BLM (Bureau Land Management) camping waar we nu staan. Heerlijk! Het is nog steeds een beetje heiig, ik hoop dat het morgen verder opklaart en niet erger wordt. Keep our fingers crossed!

De rit hier naar toe was erg mooi. Allemaal binnenwegen, de grote high ways zijn aan de kust te vinden en die hebben we achter ons gelaten. Wat een ruimte weer! Onderweg zien we wel veel verlopen en stoffige dorpjes voornamelijk vol trailers in plaats van huizen. Je vraagt je echt af wie daar wonen, want er gebeurt geen bal, veel ligt in de middle of nowhere. Mooi is het niet en veel werk zal er in de buurt ook niet zijn. Over stoffig gesproken, we komen enorm veel auto’s tegen die van top tot teen onder de witte stof zitten. We denken eerst dat het as is van de rook, maar het gekke is dat veel van deze auto’s ook fietsen bij zich hebben. Dan roept Thom plotseling: ‘Het zijn Burners!’ Ja, dat is het!! Het grote woestijnfestival Burningman is net afgelopen en al deze mensen hebben 10 dagen op een berucht winderige zandvlakte doorgebracht met zo’n 60.000 anderen, hier een kleine 7 uur rijden vandaan in de buurt van Reno, Nevada. Wij hebben nog overwogen om er naar toe te gaan, maar zoals elk jaar is het altijd ver van te voren uitverkocht en vergt het ook wel wat voorbereiding, dus voelde het een beetje als teveel gedoe dit keer. Hopelijk nog een keer in de toekomst!

Brandweer auto’s en mannen die weer beginnen aan hun werkdag. We komen bij het wegrijden uit het gebied rond half acht tientallen auto’s en vrachtwagens tegen. Heftig werk hoor, bewonderenswaardig!

De zon helemaal rood door de rook!