We zijn vandaag weer verhuisd! Staan nu op een schattig klein RV Parkje in Golden net buiten Denver. We hadden niet verwacht om zo dichtbij een centrum te zitten, maar via een wandel/fietspad langs de Clear Creek waar we nu aan staan, loop je binnen tien minuten naar een leuke winkelstraat waar ook allemaal eettentjes zitten.
Beetje noodgedwongen liepen we daar vanmiddag meteen naar toe om even wat te eten, want toen we aankwamen bleek op onze plek al de hele morgen een pickup te staan waarvan de eigenaar ver te zoeken was. Uiteindelijk niet heel erg als je vervolgens verrast wordt door een heel gezellige omgeving. Rond half twee belde de campingeigenaar dat de eigenaar te terecht was en de plek vrij en nu staan we op een hoek tegenover een heel schattige beekje, met daar tussen in het wandel/fietspad wat nu weer rustig is, maar waar net enorm veel mensen aan het wandelen, hardlopen, fietsen en pokemonen waren. Dat laatste is zo grappig, overal langs het pad zijn Pokestops en ze lopen met de neus op de telefoon, maar wel in beweging, dus wie weet hoeveel kilo’s er in het totaal weggesmolten zijn door dit spelletje. Eén van de aspecten is namelijk dat als je te snel gaat (auto/fiets) je het niet kunt spelen en bovendien moet je eieren uitbroeden en dat doe je door veel te wandelen, meestal 5km per ei :-D. Het zou me dus niks verbazen als er al heel wat buikjes geslonken zijn!
De route van Frisco naar Denver was bij toeval prachtig! De navigatie had ons eigenlijk via de highway willen laten rijden, maar per ongeluk (of beter gezegd; heel eigenwijs), gingen wij er af bij het bord ‘Golden’. Vervolgens kwamen we op een prachtige weg vol steile kliffen uit die langs de Clear Creek liep waar we nu ook aan staan. Onderweg zie je oude en nieuwe mijnen, vervallen gebouwtjes hoog tegen de berg geplakt en heel veel ‘tailings’ (al het oninteressante gesteente dat uitgehakt wordt en ergens wordt gedumpt). Het is niet raar dat Golden, golden heet :-).
Goed nieuws trouwens, we hebben een stalling gevonden! Het was heel grappig, ik was al aan het zoeken in Salt Lake City, maar uitwijken naar SLC zou betekenen dat we deel 1 van de terugvlucht zouden moeten omboeken en veel verder zouden moeten rijden en dat zijn behoorlijk wat extra kosten. Dus Thom zei: ik bel die stalling gewoon nog een keer op (we konden daar niet eens op de wachtlijst, zoveel mensen hadden zich al aangemeld) en dan leg ik de situatie uit en dat we bereid zijn meer te betalen (of we het geld nou aan hun geven of aan de airline). Twee telefoontjes verder…ze hebben toch plek voor ons!! Thom is mijn held van de dag, wat een goede actie! Heel fijn dat dat nu geregeld is!
Vanmorgen vroeg
Clear Creek
Uitzicht vanuit de camper
