We horen om de zoveel tijd zware klappen en gedonder in de verte. Als Thom naar de entree van het park fietst om te betalen voor de camping (we hadden de ranger die langskwam met een creditcard apparaat net gemist), vraagt hij er daar meteen even naar. Wat blijkt, er ligt hier een groot militair terrein in de buurt. Op de kaart zie ik het liggen met de subtekst ‘Don’t Enter, Bombing Site’: dat is heel duidelijke taal! Een raar idee dat hier in de buurt allerlei bommen getest worden. We moeten ook niet teveel stilstaan bij de politiek in dit land. Volgend jaar november zijn hier weer verkiezingen (er is best een grote kans dat we dan hier zijn) en op dit moment stemt 60% van de Republikeinen weer op Trump…Echt bizar als je alleen al bedenkt hoeveel rechtszaken er op dit moment tegen hem lopen. En dan aan de kant van de Democraten lukt het maar niet om een charismatisch persoon te vinden met een lekkere babbel die mogelijk wat weerstand kan bieden tegen T. De huidige president is 81 jaar (Trump is trouwens maar drie jaar jonger) en lijkt steeds minder populair te worden. Nou ja, zoals ik al zei, maar niet te veel mee bezig zijn.

Wij liggen hier ‘s nachts weer onder een flinke laag dekens! Het is ‘s ochtends binnen 3 a 4 graden, echt koud!! Gelukkig overdag volop zon en met een dik vest aan is het heerlijk. We rijden een rondje door het park, wandelen wat en zien best wel veel borden waarop wordt gewaarschuwd ‘Not to die’ en voorzichtig te zijn. Al deze gladde ‘bolders’ nodigen enorm uit om er op te klimmen. Ouders wordt aangeraden om hun kinderen in de gaten te houden. We hebben in de afgelopen twee dagen al aardig wat mensen hoog bovenop de rotsen zien staan. Ik ga er vanuit dat de meesten weten wat ze doen. Via onze campsite liepen vanmorgen twee jongens naar een klimgebied en we raakten even in gesprek. Ze hadden een enorm dikke gids bij zich met honderden klimroutes alleen in dit park! Erg leuk om te zien.

Na een dagje park moeten we vanmorgen vroeg op pad voor een afspraak bij een rv reparateur. De dealer moet het probleem van de zonnepanelen eigenlijk oplossen, maar dat is een erg stroperige procedure en dus nemen we het heft zelf in de hand en laten iemand hier in de buurt er naar kijken. Ik ga er vanuit dat het een simpel op te lossen probleem is, maar volgens deze man moeten er nieuwe kabels getrokken worden die de panelen met de accu’s verbindt en daarvoor moeten alle accu’s er uit en dat zien we eigenlijk niet zitten. We hebben nu nog garantie. We bedanken ze vriendelijk en zoeken een koffietentje op om de opties door te spreken. Thom belt weer met de dealer en die belooft na 30 minuten weer terug te bellen. We staan op het punt om dan maar naar Salt Lake City te rijden waar de dealer zit, om het opgelost te krijgen, maar gelukkig belt na een uurtje iemand anders van de dealer ons terug en die is vol initiatief en komt heel daadkrachtig over. Hij vraagt waar we nu zijn en waar we de komende dagen naar toe gaan. We geven aan dat we richting Baja California willen, maar eerst nog een paar dagen in Quartzsite zijn. Daar blijkt een bedrijf te zitten dat gespecialiseerd is in zonnepanelen en we kunnen met hen een afspraak maken, de dealer zal de rekening betalen. Dus dat is nu het plan! Let’s keep our fingers crossed dat het allemaal snel opgelost is. We hebben er niet echt last van hoor. We hebben besloten om er niet kribbig over te worden en hebben verder een leuke dag in dit grappige, artistieke dorpje vol leuke winkeltjes en kleurrijke jonge mensen met een hippie vibe. In de middag gaan we langs bij Chris en Roos die iets verderop aan het boondocken zijn. Ze staan een beetje tegen een helling op een prairie-achtig stuk land met een mooi wijds uitzicht en horen ‘s nachts veel coyotes. We komen aan met een lekker taartje en als we vertrekken krijgen we twee grote stukken quiche vers uit de oven! Yum!!