We hebben geen wekker vanmorgen gelukkig! Waar we gisteren nog wat wolkjes hadden, is het vandaag stralend blauw en windstil. Ik heb best wel goed geslapen. Na lang twijfelen heb ik een matje gekocht dat bestaat uit een laag memoryfoam en lucht en dat slaapt super! Echt heel blij dat ik het toch gekocht heb. Het is niet heel compact en vrij duur dus het duurde even voordat ik de knoop had doorgehakt. Felix is altijd als eerste wakker rond zeven uur en ik vlak er na. Uit de tent van Peter en Niels horen we eerst nog een half uurtje gesnurk dat volgens beiden van de ander komt en Thom rolt op mijn matje als ik opsta en blijft net zo lang liggen tot iedereen eigenlijk wel in beweging is gekomen. We hebben lekker veel kampeerspullen bij ons. Vijf stoelen natuurlijk, maar ook een klaptafel, twee branders om op te koken en het echte luxe item is ons kampvuurtje op gas. Je mag op deze route geen kampvuur maken, maar op gas is eigenlijk altijd wel toegestaan. Het is natuurlijk super gezellig om ‘s avonds gezellig rond een vuurtje te zitten, bovendien ook lekker warm en marshmallows, worstjes en brood roosteren gaat er ook prima op!
Peter bakt eieren en spek, ik maak wat fruit voor bij de yoghurt en we hebben een fluitketel bij ons voor de koffie. Het pak koffie lijkt wat minder vol dan we dachten toen we het kochten, dus voor de zekerheid maar één keer koffie per dag. Omdat het ‘s nachts best wel koud is, hebben we er op gegokt dat yoghurt, melk en eieren wel goed blijven en de salami de eerste twee dagen in de koelbox ook wel overleeft.
Vorige week was het nog 31 graden midden op de dag, maar deze week is de temperatuur met 22 graden overdag en 7 graden ‘s nachts gelukkig een stukje lager. We ontbijten op ons gemakje en zijn rond 11 uur klaar om weer verder te gaan. De route is vandaag een stukje korter dan gisteren. Toen moesten we iets van 48 kilometer afleggen, vandaag rond de 25 km. Peter rijdt vandaag het eerste stuk tot aan het uitzichtpunt bij White Crack campground en Felix rijdt het tweede stuk. Het is niet heel moeilijk rijden, maar je moet wel goed opletten, want er zitten wel veel afstapjes en kuilen in de weg. Het is heel leuk om te fietsen, maar met de truck rijden is ook erg gaaf. We worden aan het eind van de dag, vlak voor de tweede camping, getrakteerd op de eerste flinke klim. Het is zo stijl dat de fietsers het laatste stuk moeten lopen, maar ik kan met mijn e-bike helemaal omhoog komen. Het gaat niet vanzelf, want technisch is het best een uitdaging om er voor te zorgen dat de banden blijven rollen en bovenaan ben ik best trots dat ik het helemaal gehaald heb. Felix rijdt met de pick-up omhoog en door de sterke motor heeft hij geen problemen, het is alleen best wel een smalle weg met een steile afgrond!
Halverwege smeren we bij de White Crack even een boterham en lopen een stuk richting het uitzichtpunt. Het is moeilijk in te schatten hoe ver je kunt kijken, waarschijnlijk veel verder dan je denkt. De Green River en de Colorado rivier komen ergens samen, maar het te ver weg en te ver in de diepte om het te kunnen zien. Mijn ouders zeggen later dat je daarvoor naar de Needles moet gaan, een gebied onder Moab dat ook bij het Canyonlands National Park hoort, maar waar je vanaf deze kant niet bij kunt komen. Het staat op ons lijstje!
Als we eind van de dag na de steile klim aankomen bij onze kampeerplek, blijkt dat we een prachtig wijds uitzicht hebben! Deze Murphy Hogback Campground heeft drie plekken die zover bij elkaar vandaan liggen dat je elkaar bijna niet kunt zien of horen. Ook hier is het wc-huisje het enige dat er staat. Op onze plek kunnen we ook nog op een platte rots klimmen voor een nóg mooier uitzicht en dus sjouwen we alle stoelen, de tafel en het kampvuurtje omhoog. Effe zitten en dan zometeen de tenten opzetten. Thom en ik hadden in een opwelling een keer een douchezak gekocht en hier waren best wel wat bomen dus die willen we wel even uitproberen. Werkt prima! Het enige nadeel is dat je voeten wat vies worden van het natte rode zand, maar het frist super op! Voor vertrek hadden we uitgerekend dat we allemaal per persoon 1 gallon per dag hebben voor drinken en 1 gallon voor de hele trip om je tanden te poetsen en een beetje te wassen. Daarnaast ook nog extra water voor koffie, koken en afwassen. Maar zo aan het einde van dag twee zien we al wel dat we meer dan genoeg water bij ons hebben en dus kan zo’n douche er wel af!
Het was weer echt een gave dag! Vandaag staan noodles a la Peet op het menu. Een terugkerend super makkelijk recept in zijn gezin en absoluut voor herhaling vatbaar:
- Instant noodles met kruiden
- Worstjes
- Chinese kool
- Lente uitjes
Mix de kruiden van de noodles met wat olie en azijn. Snij de Chinese kool in reepjes en bak in een wokpan met wat kruiden: kerrie, hoisin saus en rode pepertjes. Doe de noodles in kokend water en giet af als ze gaar zijn. Klaar! Noodles in een bakje, kool, wat rauwe lente uitjes en worstjes er overheen en als laatste wat van de saus! Super lekker!
Thom en ik duiken er redelijk vroeg in met een boekje, maar goed ook want de volgende ochtend hoor ik van de anderen dat toen ze het vuurtje uitdeden om nog even naar de sterren te kijken een vrij grote woestijnrat onder hun stoelen doorliep op zoek naar wat restjes eten! Euh….niet echt mijn lievelingsdier!