De afgelopen paar dagen waren niet echt heel bijzonder. Die heb je er natuurlijk ook tussen zitten. Twee rijdagen en een dag waarvan we een groot deel van de middag bij Solar Bill in Quartzsite stonden om het zonnepanelen probleem op te lossen. Ik kan gelukkig nu wel melden, dat dat gelukt is! Beetje frusterend wel dat niemand weet wat nu het probleem was. Eerst deed een lampje het niet en na twee uur prutsen begon het plots te branden. Stom hè?

Ondanks dat het bewolkt is, probeert Thom terug op de camping toch nog even de test met de dekens (afdekken van de panelen) en ook al laden ze niet heel veel op, het verschil is te zien en ze doen het nu allemaal. Echt heel fijn, want het stomme was dat we hierdoor een beetje gegijzeld werden en niet echt een wat langer termijn plannetje konden maken. Dat probeerden we wel, maar door de gesprekken met de dealer veranderden die ook weer om de paar dagen. Zoals ik de vorige keer al schreef, stonden we een paar dagen geleden nog op het punt om naar Salt Lake City te rijden. Gelukkig kunnen we nu echt doen wat we willen en dat is naar Baja California in Mexico te gaan. Ik ben al een paar weken lid van een aantal FB groepen over Baja, wat een erg mooi en groot Mexicaans schiereiland is onder San Diego. Het is een leuke manier om te ervaren hoe het is om buiten de VS te reizen met onze camper, iets dat we de komende jaren graag willen gaan doen. Zo kunnen we een beetje uitproberen of we het ook echt leuk vinden.

Terwijl ik dit schrijf, staan we op een rv park in Yuma, vlak bij de grens. We hebben al onze papieren in orde en alle verse producten zoveel mogelijk opgegeten en restjes weggegooid, want die mogen niet mee de grens over. Ze schijnen niet heel streng te zijn, maar toch goed om de regels er even op na te lezen. We hebben een Mexicaanse autoverzekering en inmiddels ook alle papieren voor de truck (we misten nog één belangrijk stuk, maar dat is een paar dagen geleden ook aangekomen vanuit Texas bij een UPS store).

Toen we hier naar toe reden vanuit Quartzsite kwamen we door een enorm militair gebied en op een gegeven wijst Thom naar de lucht, want daar hangt iets geks. Het is net een UFO. Als we iets dichtbij komen, kan ik inzoomen met mijn telefoon en blijkt het een soort zeppelin te zijn. Ik google en lees dat langs de grens met Mexico een stuk of 6 Aerostat Balloons hangen, ongeveer op 3 kilometer hoogte, aan een nylondraad (ja, dat stond er echt!). Deze zijn van Homeland Security en houden laagvliegende vliegtuigen in de gaten in verband met drugssmokkel. Heel apart om te zien. Het is sowieso weer een mooie route door zo’n typisch Amerikaans woestijn landschap, met vlakbij Quartzsite heel veel campers die aan het boondocken zijn: je mag daar voor 40 dollar maanden blijven staan (op bijna alle andere boondockplekken mag je maar 14 dagen blijven staan) en daarna weer kilometers helemaal niks. We komen twee uur lang geen dorpje tegen.

Morgenochtend dus naar de grens en dan voor het eerst ever een post uit Mexico!