We zijn vandaag van Washington State naar Oregon gereden, 5 uur volgens google maps en dat betekent voor ons meestal wel dat we een hele dag onder weg zijn. Vanmorgen rond kwart voor negen vertrokken en we waren hier om half vijf, dus dat klopt wel.

Wij zijn niet van die snelle rijders, in tegenstelling tot Peter die altijd zo snel als het licht lijkt te zijn. We zaten al een beetje te grappen in de auto dat hij de afstand waarschijnlijk in 2 uur doet, in plaats van 5. En ja hoor, ze waren er al toen wij aankwamen, terwijl ze nog lagen te pitten toen wij vertrokken!

Wij zijn ook wel een aantal keren gestopt. Eerst bij Ruby Beach; het meest gefotografeerde strand van de regio. Net als we het strand oplopen, breekt de zon door, echt een cadeautje! Daarna even tanken en koffie halen bij een tankstation, waar Thom iets te gehaast de auto naast de pomp wil zetten (er dreigde een auto van de andere kant zijn plekje op te willen rijden) en daardoor de bocht wel erg krap neemt. Ik sta buiten omdat ik even had gekeken of we onder het afdak door kunnen (die zijn niet altijd hoog genoeg voor onze camper), dus ik zie het gebeuren en loop boos op ‘m af hoe hij nou met zo’n snelheid die bocht kan maken. Hij kijkt me een beetje verbaasd aan, want hij heeft helemaal niet meegekregen dat hij een paaltje heeft geschampt. Toch wel even geschrokken, maar gelukkig valt de schade heel erg mee! Verder doen we nog even boodschappen en stappen uit bij een uitzichtpunt vlakbij de camping. Een prachtig hoog punt dat uitkijkt over het dorpje en de stranden!

Als we bij de camping aankomen dan is de fam er dus al, Noor en Max liggen lekker in de zon een potje Monopolie te doen, hét spel van de vakantie tot nu toe. We hebben meerdere varianten inmiddels: kaart- en bordspel! Het is een prachtig ruim opgezette camping direct aan het strand. De zon schijnt gelukkig! We zijn vandaag toch wel van een wat sombere Washington State vol mist en regen, naar een heel gezellig, vrolijk en zonnig Oregon gereden. Hopelijk kunnen we deze sfeer vasthouden de komende dagen! We rijden niet al te laat het dorpje in om te eten en terwijl ik redelijk flauw van de honger aan tafel zit, komt een ontzettend joviale ober een kletspraatje houden, echt heel aardig, maar ik wil éérst bestellen! Na een paar happen van de bestelde tonijn met frietjes word ik weer een beetje aanspreekbaar gelukkig :-D. Een stukje key lime pie to en ik ben weer bij de pinken!

Allemaal hutten op het strand!

De camping ligt vlakbij het eindpunt van de Lewis and Clark expeditie. De eerste en daarmee bijzondere ontdekkingsreis dwars door Amerika die bijna drie jaar duurde: 1803-1806

Verderop zie je nog net een binnenmeer liggen en daarvoor ligt de camping.

Even bij het strand kijken.