Precies klokslag 9 uur gaat het inderdaad weer waaien! Alsof er een switch is omgezet. Sue had het gisteren al voorspeld (via een app), maar het is toch gek dat we dat tegenwoordig zo exact weten. Ilse heeft net het ontbijt buiten gezet en ik heb mijn ouders nog even het gladde meer kunnen laten zien via een videobelletje. Snel verplaatsen we alles naar binnen en gaan wel buiten zitten om te eten. Het zand vliegt ons nog niet om de oren, dus toch lekker even in de ochtend zon.

Het plan is om vandaag via de Horseshoe Bend naar het Meteor RV Park te rijden. We moeten nog zo’n 5,5 uur rijden terug naar Phoenix en in plaats van het op één dag te doen, splitsen we het en dit RV park ligt halverwege.

Na een stop bij Walmart voor nog een paar boodschapjes, rijden we naar de Horseshoe Bend. Ik ben hier ook nog nooit geweest. Wij hebben een paar keer bij Gooseneck State Park gestaan en dat is eenzelfde soort natuurfenomeen. Ik weet dat de Horseshoe Bend vrij toeristisch is, maar net als bij de Antelope Canyon, wil je dat toch graag een keer zien, omdat het zo bijzonder is!

We betalen een entree om het terrein op te rijden en parkeren de camper op de RV parkeerplaats met extra lange plekken. Vandaar is het een kleine 20 minuten lopen. Wel grappig om zoveel verschillende culturen samen te zien komen hier en ook toen we bij de Antelope Canyon waren.

Het is echt een prachtig gezicht! Super ver in de diepte loopt de groene Colorado rivier, die zich een weg slingert door het landschap. Door de miljoenen jaren heen heeft het water en de erosie van wind en regen, de rotsen zover uitgesleten dat er hoge kliffen zijn ontstaan. Het landschap is verder opvallend vlak met dus een enorme scheur in het aardoppervlak  (en bij de Grand Canyon natuurlijk nog veel extremer) die er dwars doorheen loopt. Omdat bij een rivier de buitenbocht sneller slijt, is er een hoefijzer vorm ontstaan en als je dat van bovenaf kunt bekijken, ziet het er spectaculair uit! We zien in de diepte ook best wel veel kano’s gaan en ik weet dat dit stuk ‘flat water’ is en dat je er een leuk kampeertripje van een paar dagen kan doen.

Het is opvallend hoe de meeste mensen allemaal bij elkaar gaan staan op één punt, terwijl als je een stuk naar links of rechts loopt, je weer in je eentje staat. Hier in de VS boeit het ze niet of je van een klif afvalt. Een apart fenomeen in een land waar rechtzaken je om de oren vliegen, maar de natuur kan er geen aanspannen. Er staan bijna nergens hekken en als jij achterover de diepte in valt door een selfie dan is dat gewoon je eigen schuld. Ik lees net ook op Reddit dat het de missie is van de National Park Service om het natuurlijke landschap zoveel mogelijk te laten zoals het is en daarom zijn er weinig tot geen hekken:

‘The wilderness environment has always contained certain dangers, and to remove them would require alterations so sweeping that the scene would cease to be refreshing.’

In 2018 heeft de Park Service toch bij een klein stuk een railing geïnstalleerd aan het einde van het pad als je naar de Horseshoe Bend loopt, omdat er een paar keer mensen naar beneden waren gevallen. Ze laten ook weten dat je vrij bent op ook op andere plekken op de kliffen te gaan staan.

Natuurlijk een geweldige plek om foto’s te maken, maar wel oppassen dus haha!

In de camper eten we even een broodje en gaan dan weer op pad. Het is nog een kleine 2 uur rijden naar het RV park dat we vanmorgen geboekt hebben. Zoals bijna alle dagen, verandert het landschap weer langzaam aan. We gaan van ‘high dessert’, naar bos en als we vlakbij de camping zijn, rijden we door de prairie: plat met geel gras. Dit park ligt mooi halverwege de route naar Phoenix, maar een leuke bijkomstigheid is dat hier ook de best bewaarde en grootste meterkrater ter wereld kunt bezoeken. Dat wekte onze nieuwsgierigheid wel en daar gaan we morgen een kijkje nemen!