Zolang als ik me kan herinneren, hebben mijn ouders het over de treinreis van Durango naar Silverton als we het over Colorado hebben. Ze zijn dan zo enthousiast, dat deze treinreis inmiddels ook op onze wish list is gekomen. Ik vind wonder boven wonder nog twee plekjes voor maandag 2 augustus, de rest van de dagen zit alles helemaal volgeboekt. Als ik het mijn ouders vertel, beginnen ze helemaal te stralen en vraag ik wanneer zij deze trip gedaan hebben. ‘Nog nooit’, zeggen ze doodleuk! ‘Hè?!’, zeg ik, ‘hoe kan dat nou, jullie waren er altijd zo enthousiast over!’. ‘Ja, het leek ons geweldig om te doen, maar het is er nooit van gekomen.’
Oké, ik had dus kaartjes geboekt voor een trip, afgaande op de jubelende verhalen van mijn ouders die de trip nooit hadden gemaakt. Normaal check ik altijd even Tripadvisor o.i.d., maar nu was het dan maar afwachten of het ook echt zo bijzonder zou zijn haha!
Ik zal het maar meteen zeggen, het was heel erg leuk om te doen! Echt een prachtig traject. De trein volgt de rivier bijna de hele reis en je komt door prachtig wilde natuur heen. Er waren ook best wel wat mensen aan boord die gingen wandelen voor meerdere dagen. De trein stopte op een aantal plekken onderweg, waar ze konden uit- en instappen. We vroegen ons allebei van tevoren af of 3,5 uur heen en dan weer 3,5 uur terug, niet wat lang zou zijn en misschien ook wat saai, maar dat was het helemaal niet. De tijd ging veel sneller dan we hadden gedacht. We hadden ongelooflijk geluk met het weer, want de voorspellingen waren niet zo goed en toch hadden we heel veel zon. Dat maakt zo’n tripje natuurlijk veel leuker!
Silverton is echt een oud Amerikaans berg dorp, er loopt 1 geasfalteerde weg doorheen en voor de rest zijn het allemaal dirt roads. Mooie huizen en winkels laten zien dat het hier goed vertoeven is. Terwijl iedereen naar het centrumpje loopt dat zo uit een Western film is weggelopen, besluiten wij na zo’n lange zit om een wandeling te maken en de berg op te lopen naar een Christus beeld staat dat we vanuit het dorp al hadden gezien. Het was daar geplaatst als een soort beschermheilige voor alle mijnwerkers die hier werkten. Ik denk niet dat er nu nog veel actieve mijnen zijn, maar één van de redenen om de spoorlijn aan te leggen, was om dit stadje te bevoorraden en al het goud en zilver dat gevonden werd, te transporteren.
Heerlijk om even te wandelen en als we uiteindelijk weer in het dorp aankomen, vinden we een leuk restaurantje om te lunchen. Het zit al behoorlijk vol, maar gelukkig hebben ze nog een tafeltje voor twee. Om vijf over half twee moeten we weer in de trein zitten, die om kwart voor weer vertrekt. Als we gaan zitten, zie ik dat ik net een appje heb gekregen van mijn ouders en als ik ze probeer te videobellen, nemen ze nog op! Ik kan ze dus live de trein laten zien, de omgeving en de coupe waar we in zitten. Echt heel leuk! De terugreis is ook erg mooi, de zon schijnt en dat geeft prachtige plaatjes. We hebben wel wat meer last van de dieselrook en snappen nu ook waarom hier bijna voorin nog twee plekjes waren. Mocht je deze trip ooit maken: boek plekken achter in de trein of beter nog, neem de stoomtrein. Dat is natuurlijk nog veel authentieker!
