Vandaag rijden we naar de Grand Canyon! Wat zo leuk is, is dat we nu met deze kleinere camper op de camping kunnen staan in het park. De 5th wheel was te groot. We staan nu midden in het bos, vlakbij het Visitors Centrum.
We staan rustig op, nemen een plons in het beekje (Ilse en Ric), ontbijten en dumpen de tanks. In de auto gaan we eerst op weg naar het tankstation (je moet met deze setup goed opletten dat je nog genoeg benzine hebt, want we hebben geen tweede tank). Sue merkt op dat deze bergen hier in Sedona een mooie intro waren voor wat er komen gaat bij de Grand Canyon. Ik moet de info even processen, maar dan zeg ik dat het bij de Grand Canyon juist heel plat is, dat je vlakbij de canyon kan staan zonder iets van de grootsheid te zien. Pas als je langs de rand staat, zie je een enorme diepte en hele wijdse vergezichten! Ohhh, roepen Ils en Sue in koor, altijd gedacht dat het hele hoge bergen waren!! Ook wel logisch, want dat is toch een beetje het gevoel dat je krijgt als je foto’s van de Grand Canyon ziet. Zeker als deze genomen zijn in de canyon. Je realiseert je niet meteen dat je in eerste instantie bovenop staat (daarna kan je er natuurlijk via allerlei trails in lopen) en dat de Colorado Rivier drie Empire State Buildings dieper ligt dan waar jij aan de rand staat.
Na het tanken rijden we door naar een rest-stop waar we even lunchen en nog een doos kiwi’s krijgen van een hele aardige trucker. Terwijl wij in de keuken eieren en tosti’s bakken, rijden er een aantal grote vrachtwagens langs. Die parkeren even en gaan dan weer door. Ric vraagt zich later af of dit niet ‘de Kiwi Killer’ is en het fruit heeft geïnjecteerd met gif, haha! Even een gekke horror kronkel in haar brein! Natuurlijk niet, het was gewoon een heel vriendelijke man….maar of ik de kiwi’s nou nog ga eten…
Rond 3 uur zijn we op de camping. We hebben een leuke plek midden in het bos. We rijden er na het inchecken even langs en dan wippen we nog even langs de Market Place, een redelijk grote supermarkt, om wat houtblokken te halen. We willen namelijk een vuurtje stoken en BBQ-en vanavond! Niet te laat, want we zagen een aankondiging dat er vanavond een Star-Gazing night georganiseerd wordt bij het Visitors Center en het lijkt ons allemaal leuk om naar toe te gaan.
Rond half negen parkeren we de camper daar op de parkeerplaats en via een rode lampjes slinger lopen we naar het event. Er staan allemaal best wel grote telescopen waar je doorheen mag kijken en om 20:45 begint een man te vertellen over de sterren. Hij vertelt dat in 2019 het park de status heeft gekregen van één van de donkerste plekken op aarde. Geen eenvoudige opgave, want ze moeten dan aan allerlei voorwaarden voldoen. Verder vertelt hij over de Little Dipper, die wij volgens mij de Grote Beer noemen er er uit ziet als een steelpannetje. Hij legt uit hoe je vandaar uit bij de Noorderster komt en hoe deze afhankelijk van waar je bent op aarde een bepaald aantal graden van de horizon ligt. Op deze plek is dat op dit moment 30 graden. Waar hij woont in Washington State was het zo’n 70 graden en waar wij wonen op Curacao zal het waarschijnlijk vlak boven de horizon liggen. Allemaal super interessant om te horen. Ik weet echt helemaal niks van de sterren en het heelal. Erg leuk dat we zijn gaan kijken.