Zoals ik al schreef gisteren, blijven we niet op deze lawaaierige plek. We starten rustig op en vertrekken rond 12 uur naar Grand Junction. Ik had nieuw behang besteld voor in de camper en dat is aangekomen bij het postkantoor. Verder moeten we nog wat boodschappen doen, gaan we even bij De Hobby Lobby stof kopen voor een gordijntje, hoppen nog de natuurwinkel in en eten we een burgertje. Al met al duren dit soort dingen altijd langer dan je denkt en daardoor komen we rond 19:00 aan bij Highline Lake State Park, een uurtje verderop.

Zo grappig hoe nieuwsgierig en babbelig alle campinghosts en rangers hier zijn! Ik denk niet dat we dat al eens eerder hebben gehad. Toen we de camping op kwamen rijden, viel ons al meteen op dat hier 4 (!) hosts zijn. Zij moeten de camping onderhouden en zorgen dat alles goed verloopt. Meestal heeft een camping één host, soms twee als het heel groot of druk is. Hier dus vier! Bij elke plek staat dan of ze dienst hebben of niet.

Door de dingen die ze zeggen, merken we dat ze ons goed in de gaten houden. Als we aankomen, komen er twee even langs, omdat we op plek 15 gaan staan ipv nr 9. Ik had gecheckt, nr 15 is ook vrij en is veel leuker. Het blijkt geen probleem, maar ze moeten ook even weten of we al een permit hebben om in dit State Park te zijn. Nee, die willen we morgenochtend gaan halen: oh dat was ook prima. Als ze  vragenwaar we vandaan komen, blijkt dat ze zelf zeven jaar in de buurt van Luxemburg hebben gewoond, omdat hij bij de luchtmacht zat. Dat is natuurlijk wel leuk om even over te babbelen.

De volgende ochtend ben ik bezig met mijn workout, als een man in een karretje (ze rijden allemaal rond in golfkarretjes) even komt checken of we inderdaad wel gaan verplaatsen van 15 naar 9. Ja, dat gaan we doen. Is het goed als we rond 12 uur gaan? Tuurlijk, geen probleem! Just check’n, want we zagen dat jullie nr 9 hadden gereserveerd en niet 15! Ja dat klopt…We besluiten om niet op nr 9 te gaan staan, maar op de parkeerplek van de dagrecreatie. Daar hebben we een mooi uitzicht over het water. Het gaat waaien en dus Thom zet het bootje op. Na een leuke sessie op het water, komt de ranger langs. Of we de boot hebben geregistreerd…Euhm…say what? Nee, moet dat? Ja, zegt hij, alle boten die niet eigenhandig (met een paddle ofzo) worden voortbewogen, hebben een registratienummer nodig. Hij is heel aardig en geeft ons een folder met informatie en ook nog twee fluitjes voor aan ons zwemvest. Ook hij blijft nog even staan om te babbelen, zo lang zelfs dat Thom en ik allebei hem al drie keer hebben bedankt voor de informatie!

Als we een uurtje later lekker buiten voor de camper zitten, komt er weer een karretje aangereden. Wat nu weer? Hi there! Hello, how are you? Fine thanks! You know you are not allowed to camp here overnight right? Yes, yes we know, we blijven nog even om te genieten van de ondergaande zon. We begrepen van de ranger dat we tot 10 uur kunnen blijven staan? Ja ja, geen probleem. We zagen jullie al op het water met het zeilbootje, had de ranger uitgelegd dat je een boot moet registeren? Ja dat heeft hij verteld. Goh wat hebben jullie een mooie truckcamper, met drie slides! Ik zei al tegen mijn man toen jullie de camping opreden, moet je kijken! Nou ja, nog veel meer babbel de babbel en even binnenkijken en ja hoor, je man is ook welkom om een kijkje te komen nemen. De goede man staat inderdaad de volgende ochtend in onze camper! Zo grappig, wat een aanspraak!