Stel je voor, je maakt een pittige wandeltocht om de top van een berg te bereiken, om er daar vervolgens achter te komen dat er een groot restaurant staat met -tig toeristenbussen voor de deur! In ons geval: je fietst je helemaal het appelazerus omhoog om boven aan twee fietsers van de andere kant te zien aankomen fietsen praktisch op slippers, met stadsfiets en petje op ….dat gebeurde ons vandaag. Het was zo stijl dat we zelfs stukken moesten lopen (ok, misschien had Thom het nog wel kunnen fietsen), dus we waren wel even een beetje beteuterd. Gelukkig bleek het resterende stuk een stuk minder stijl en dus inderdaad best te doen op een gewone fiets, maar toch!
Het was een prachtig ritje! De beloning als je bovenkomt is hier meestal een bergweide-achtig landschap, maar je heerlijk vloeiend weer door naar beneden rijdt. We hadden onze ogen open gehouden voor wild, maar zagen helaas niks. Pas toen we door Mammoth heenreden, kwamen we een bison en een grote groep elanden tegen, die heerlijk stonden te grazen op het groene gras op het plein. Een heel grappig gezicht! We snapten meteen waarom ze daar stonden, de pleinen en tuinen zijn bijna de enige plekken waar nog echt groen gras te vinden is, de rest is allemaal dor en droog, vast een stuk minder lekker. De kudde vrouwtjes werd op de voet gevolgd door een mannetje met een enorm gewei. Dit seizoen heb je kans om ze, net als in het voorjaar, te zien vechten voor de leiding met andere mannetjes.
Na het fietsen waren we doorgereden naar Gardiner, hier vlakbij, om lekker een burgertje te eten. Thom ging voor de vega en ik voor elk! Ik had even gegoogled en elk wordt op een nette manier gehouden, de beesten hebben alle ruimte om te grazen, staan niet binnen, dus ik heb sinds lange tijd weer eens vlees gegeten. Het smaakte prima!
Nu lekker weer in de camper en gelukkig is het stil om ons heen. Ik werd vanmorgen een beetje knorrig van een camper tegenover ons die uren achter elkaar zijn generator liet draaien. Ook al weet ik dat ik me hier niet over op moet vreten, de ene keer is dat wat lastiger dan de andere keer 🙂 Thom moest wat dingen achter de computer doen, ik heb nog een kastje geschilderd, dat was eerst geel, maar dat stond eigenlijk niet leuk, dus nu is het wit. Kunnen de gordijnen eindelijk weer opgehangen worden, want er waren inmiddels bijna 2 weken overheen gegaan. Thom wil altijd graag de gordijnen dicht ‘s avonds en vond het lichtelijk irritant dat we elke keer een beetje moesten improviseren :-D.
Hier reden we gisteren nog langs 🙂
Fietsfoto’s van Thom van gisteren
Halverwege de berg, prachtig uitzicht.
Overblijfselen van een bosbrand een aantal jaren geleden.
Klimmen, klimmen en nog eens klimmen. Bijna 450m…dat is veel maar klinkt altijd zo weinig…
Laatste stuk over de weg terug. Gelukkig was het niet druk, want veel berm is er niet!
Hier waaide het zo hard, dat ik bijna bang was van mijn fiets geblazen te worden. Gelukkig alleen bij deze bocht.
Bijna bij de auto, konden we nog een loepje van 2,5 km rijden langs de hot springs. Indrukwekkende rotsformaties en kokend heet water. Niks niet lekker zwemmen. Het water is soms zo zuur, dan als je door de dunne korst zakt, je schoenen worden weggevroten. Het verslag van dit bijzondere natuurfenomeen volgt ergens de komende dagen nog uitgebreider!
Een eenzame bison!
