4 november: Petrified Forest National Park

Eigenlijk willen we al lekker vroeg op pad gaan, maar er zit een bug in Tom’s Planner die Thom eerst moet oplossen. Dan moet er even een knop om, want je weet nooit van te voren hoe lang het duurt voordat het probleem gefixt is. Maakt niet uit, ik moet ook nog wat werkdingen doen en dus kruipen we allebei achter onze computer.

Eigenlijk loop ons werk altijd door en ik moet zeggen dat het ook wel belangrijk is om af en toe af te schakelen. Ik zag laatst deze grappige quote voorbijkomen en die is zooo waar!

Ik heb de afgelopen weken het echt op een laag pitje kunnen zetten, maar nu komen de feestdagen er aan en dan moet ik wat actiever mijn werk ‘pluggen’ op social media en via mijn nieuwsbrief. Onze trip is zo lang dit keer, het hoort er bij en ik vind het niet vervelend om te doen.

Gelukkig lijkt rond 12 uur de urgentie van de ketel en hoppen we in de auto. Even een sandwich halen bij de supermarkt en dan door naar het Petrified Forest National Park. Hier zou iets van 200 miljoen jaar geleden bomen in een rivierbedding terecht zijn gekomen, ze hebben zich volgezogen met water dat vol mineralen zat van een vulkaan, waarna ze begraven zijn onder een dikke laag modder. In de loop der tijd zijn er nog veel meer aardlagen overheen gekomen en toen ze door erosie weer tevoorschijn kwamen waren ze versteend geraakt. Geen grijze saaie boomstammen, maar de mineralen uit het water hebben ze gemaakt tot stenen boomstammen met alle kleuren van de regenboog. Dit gebied bevat de grootste concentratie petrified wood ter wereld en het ligt werkelijk overal! Vlakbij het bezoekerscentrum liggen zelfs hele boomstammen. Het lijkt alsof ze in plakjes zijn gezaagd, maar ze zijn gebroken door de werking van de aarde.
De film over het park valt een beetje tegen. Is meer een reclame spot dan informatief. Echt jammer, want het is zo’n goede manier om meer te weten te komen over de geologie en de geschiedenis van een gebied.
Het is apart om door dit gebied heen te rijden, want het bestaat grotendeels uit Bad Lands, dit zijn stukken land waar de erosie door voornamelijk water heel grillig zijn geworden en vaak bestaan uit diepe kloven en geulen. Wegen worden normaal niet aangelegd door zo’n gebied, maar dit park is een uitzondering en op sommige stukken kun je zelfs heel goed de gelaagdheid van alle grondlagen zien.
We vinden het een leuk park, niet eentje waar je voor om moet rijden, maar ben je in de buurt dan is het zeker een bezoekje waard!