We worden vanmorgen wakker met buiten dikke rook mist. We kunnen de overkant van het meertje bijna niet zien. Dit is niet echt een goed teken, volgens de website waarop je de luchtkwaliteit kunt zien, zitten we midden in de terrible zone. Ik voel me een beetje opgesloten, buiten ruikt het naar rook, we houden de ramen en deur dicht en sporten is nu ook geen goed idee. Ik merkte het gisteren ook al aan mijn ademhaling. Hmmm wat nu…we gaan online en komen er achter dat in bijna het hele gebied tussen hier en Sacramento waar we de camper gaan stallen, diverse bosbranden woeden en een groot gebied gehuld gaat in rook. We overwegen om vandaag en morgen een flink stuk te gaan rijden, maar dan komen we in temperaturen van boven de 40 graden! Maar wat blijkt, een groot deel van California is in de ban van een hittegolf. Morgen wordt het hier ook 38 graden en dus is dan gaan kajakken misschien geen goed idee. We zitten een beetje gevangen :-).

Uiteindelijk besluiten we hier te blijven en de rook een beetje te negeren (we zijn een paar dagen kettingrokers :-). We gaan naar de Farmer’s Market hier in het dorp en het is heerlijk kneuterig, we eten een lekker bordje Thaise noodles en strawberry shortbread met vanille ijs en kopen nog wat groente. Het is verre van zo druk als gisteren, maar er hangt een vriendelijke sfeertje. Ook hier hangt de rook dik, maar niemand lijkt zich er druk over te maken.

Na de markt rijden we door naar een rockhound plekje dat ik vind in mijn boekje over Oregon. We komen nog langs een oude overdekte brug met wat uitleg over het dorp en de brug, altijd leuk om even te lezen. Er staat iemand te vissen en we raken even aan de praat. Hij vertelt dat hij zijn hele leven al in deze regio woont ook al is hij geboren in Duitsland (vader zat in het leger). Het is zo leuk hoe Amerikanen altijd in zijn voor een praatje. Hij leert ons nog wat meer over het vissen en wie weet gaan we nog een visje vangen één dezer weken!

Wanneer we de auto parkeren langs de weg, staat er een motorrijder met pech. Thom is zo oplettend om te zien dat hij zijn motorklep open heeft staan en vraagt of hij hulp nodig heeft. We hebben een starter in de auto staan en we krijgen de motor weer aan de praat, maar helaas niet voor lang en hij kan niet anders dan een sleepdienst bellen. We lopen naar de overkant van de weg, het spoor over en naar de rivierbedding. Deze plek is om te zoeken alleen interessant bij laag water en eind van de zomer is de perfecte tijd. Ik vind een paar mooie exemplaren van Jasper en volgens mij ook een agaat (zal af moeten wachten tot ik kan zagen om te zien hoe het er van binnen uit ziet). Als we terugkomen, staat de motorrijder nog steeds te wachten, ik hoop dat hij inmiddels weer thuis is!

De rivier staat nu heel laag, je kunt het helaas niet goed op de foto zien maar deze enorme stapel drijfhout ligt véél hoger dan het water nu staat.