26 juni: zeehondjes

Voordat wij vertrokken leek het me heerlijk om ‘helemaal niks te moeten’; mijn ToDo lijst was sky high, er leek geen eind aan te komen, maar eenmaal hier trad de totale ontspanning niet toe! Ik denk dat we zeker 3 maanden nodig hebben gehad om een beetje te ‘landen’ en het gevoel te hebben dat we allebei tegelijkertijd wat meer rust in onze kont kregen. Dat ‘tegelijkertijd’ is een belangrijk detail, want jij kunt wel helemaal chill zijn, als de ander het niet is, duurt het niet lang tot je zelf ook weer a-relaxed bent!

We spraken vanmorgen een vrouw bij de groenteboer (een schattige groente en fruitstand tegenover het pleintje met alle winkeltjes), haar man (Kees) komt uit Nederland en ze waren net terug van een maand familiebezoek. We raakten aan de praat en moesten erg lachen, toen ze vertelde dat iedereen daar zo snel loopt en zo druk is en dat zelf mediteren een trainingsmentaliteit lijkt te hebben. Wij vertelden dat we de laatste drie jaar in het Caribisch gebied hadden gewoond en dat het tempo daardoor al een flink stuk omlaag was gegaan.

Toch had ik, toen we hier een week geleden aankwamen en van de receptioniste te horen kregen dat we hier 18 nachten hadden geboekt, stiekem het gevoel van: ‘hmmm ga ik dat wel leuk vinden; bijna drie weken op een piepklein eilandje waar niks te doen is…’ Ik sprak het vanmorgen uit naar Thom en hij had min of meer hetzelfde gevoel gehad en voorzag dat we ons waarschijnlijk wel zouden gaan vervelen. Nu zitten we hier al bijna anderhalve week en ik kan niet anders zeggen: het is hier fantastisch! ‘Niks’ is ook maar relatief, want ik heb toch al aardig wat postjes gewijd aan dit leuke eiland 😀

Het leuke van ergens wat langer zijn, is dat je minder toeschouwer wordt en meer onderdeel van het geheel. Je ontbijt ergens niet één keer, maar vaker, je komt niet één keer op dat leuke strand, maar gaat er nog een keer naar toe enz. Misschien zou je wel kunnen zeggen, dat als je van een plek geen genoeg kunt krijgen, je óp je plek bent! Ik weet niet of wij ooit op één plek zullen settelen… ik schreef op een kaart voor iemand die binnenkort gaat verhuizen, dat ik in de afgelopen 44 jaar 18 keer ben verhuisd en Thom zijn lijst is ook niet kinderachtig met 15 keer :-).

Leuke optrekjes aan het water!

Prachtig SUP weer vandaag, eerste stuk wind in de rug en daarna helemaal windstil.

Ja hoor daar zijn ze! Tientallen zeehondjes, die ons allemaal heel nieuwsgierig aankeken :-). We spraken een man op het strand die vertelde dat ze elke dag een bepaalde route afleggen om vis te vangen, in deze baai bivakkeren en daarna weer dezelfde route terugzwemmen.

Deze lag op een stukje rots dat net boven het water uitstak. Hij twijfelde heel erg of hij er af zou duiken toen hij ons zag want: opgestaan is plaatsje vergaan!

Bickel haar geïmproviseerde schaduw constructie 🙂