We dachten dat we vandaag niet veel bijzonders zouden doen, beetje rommelen bij de camper, was draaien en proberen nog wat verse groente en fruit te scoren. Als we wakker worden, regent het en dus doen we rustig aan, doen wat computerdingen, kijken een serietje en eten spaghetti met rode saus en balletjes voor de lunch. Rond twee uur klaart het op en besluiten we te gaan kijken bij het bezoekerscentrum. Dat ligt hier een kleine 10 minuten rijden vandaan. We gooien de was alvast achterin, dan kunnen we daarna door naar Torrey waar een laudromat zou moeten zitten.

Het bezoekerscentrum is niet zo groot, eigenlijk opmerkelijk voor zo’n groot park. Meestal hebben ze ook wel iets van een film die draait, maar helaas. Ik koop nog een mooi boek met allemaal wandelroutes in de gebieden rondom het park. Daarin wordt ook de Rafael Swell besproken, waar we de afgelopen dagen waren. Zeker een gebied waar we nog wel een keer terug willen komen. Er is een ‘scenic drive’ van 13 mijl die vanaf dit centrum vertrekt, waar we wel benieuwd naar zijn. Het is een prachtige omgeving. Weer heel anders dan waar we hiervoor waren. De rotsformaties zijn heel rood en er groeien veel kleine groene naaldboompjes. Het doet ons heel erg denken aan Sedona.

Op de terugweg rijden we nog een zijweg in naar de Grand Wash Canyon. We hebben helemaal niet het plan om te gaan wandelen, het regent ook nog een beetje, maar Thom weet me over te halen om een klein stukje de canyon in te lopen. Maar dan gaat de zon schijnen, lopen we nog wat verder om onze Fitbits tevreden te stellen en voor we het weten, zijn we de hele canyon ingelopen. Dit is hetzelfde als het mooie blauwe water op Curaçao, het blijft bijzonder, hoe vaak je het ook ziet. De rotsformaties zijn zo groot en indrukwekkend. We lopen de hele route in een rivierbedding en dat spreekt ook wel tot de verbeelding. Hier kunnen soms enorme hoeveelheden water doorheen lopen, je kunt het je bijna niet voorstellen, want het is nu zo enorm droog en dor!

Dat het weer hier fors kan omslaan, merken we als we met zon in Torrey aankomen om vervolgens overvallen te worden door een enorme sneeuwbui! We proppen onze was in drie wasmachines, maar de laundromat is niet meer dan een hok dus wachten we het uit in de truck met de motor en verwarming aan. Thom laat zich door de sneeuw niet uit het veld slaan en wacht buiten op een prijswinnende hamburger van de foodtruck die naast de laundromat geparkeerd staat. Het blijkt dat ze een keer op tv zijn geweest en sindsdien heel populair. Als wij aankomen in het nog redelijk vroeg, maar als we met schone was weer vertrekken, dan staat er een behoorlijke rij. Gelukkig voor hen schijnt de zon inmiddels weer!