Foto: Onderweg een ijsje eten…slechtste ijs ever! Super drukke en goedlopende tent, maar ijs veel te zoet en gewoon niet lekker. We hebben het allebei in de prullenbak gegooid šŸ™

Nou vooruit, Thom mag dan wel weer op de fiets, maar alleen op de weg šŸ˜‰ Terwijl we onze spullen aan het pakken zijn om richting het Heritage Park te fietsen hier 25km vandaan, zie ik een enorme deuk in zijn helm zitten. Die had hij zelf nog niet gezien. Je kon de leuning van de trap er bijna in zien afgedrukt! Nieuwe helm dus, want deze is helaas niet meer betrouwbaar.

Het weer is lekker fris met een zonnetje als we wegfietsen en met de navigatie op de iPhone is het super makkelijk om de weg te vinden. Dat fietst een stuk fijner dan elke keer je iPhone te voorschijn halen om te kijken of je nog goed gaat. Na een tussenstop bij een schattig terrasje voor lunch, kwamen we pas rond 4 uur aan bij het Heritage Park en ging het om 5 uur alweer dicht! Met een entree van 25 dollar pp, vonden we dat toch een beetje te gortig. Misschien ga ik morgen nog een keertje, maar dan met de auto. Dan zal het ook wel een stuk rustiger zijn.

Wel erg leuk om een paar minuten verderop langs mijn oude huis te fietsen! Daar heb ik gewoond toen ik een jaar of 5 was en mijn vader was uitgezonden voor de Shell. Het was nog een wonder dat we uberhaupt aankwamen in Canada, want terwijl wij het vliegtuig instapte, kreeg het hoofdkantoor in Den Haag een telefoontje dat mijn vader niet hoefde te komen, omdat het project op zijn gat lag (de reden weet ik niet meer precies) en het nog niet duidelijk was of het wel doorging. Anno 2015 had hij een appje/smsje of email gekregen dat hij rechtsomkeer kon maken, maar toen ging dat allemaal niet zo soepel en gelukkig maar, want we hebben heel Canada bekeken bij gebrek aan werk! Het duurde niet lang of mijn ouders hadden een vouwcaravan gekocht en aangezien mijn vader toch niets kon doen, gingen we uitgebreid op vakantie. Natuurlijk jammer dat ik me van die tijd niet veel meer kan herinneren. Wat me in ieder geval is bijgebleven is dat ik in de winter op een gegeven moment om een ijsje vroeg en mijn moeder me inpakte en naar buiten stuurde met een leeg bekertje en de mededeling dat ‘buiten een enorme hoeveelheid ijs lag in de vorm van sneeuw’. Daar was ik wel voor te porren, maarĀ de teleurstelling dat het nergens naar smaakteĀ is tot op de dag van vandaag blijven hangen :-/. Mam, je had er toch wel een klein beetje limonade siroop overheen kunnen gieten! šŸ˜€

Rond half zeven waren we weer thuis, het was nog even spannend of we het droog gingen houden, want de lucht zag er enorm dreigend uit! Meer dan geschramd door een bui werden we niet! Het is trouwens ongelooflijk hoe je hier van het ene park naar het andere fietst. Rondom de rivier die dwars door de stad loopt, liggen allemaal recreatiegebieden waar heel uitbundig gebruik van gemaakt wordt. Vandaag zagen we ook weer ontzettend veel mensen aan picknick tafels zitten, bbq-en, vissen, wandelen, fietsen en op de rivier varen met sups, kano’s en rubber bootjes. Erg leuk om te zien. De fietspaden zijn waanzinnig, ik denk dat we over een afstand van 25 km, zo’n 18km fietspad hadden dat los van de weg lag en door groenstroken liep.

IMG_6870

De deuk van een paar dagen geleden

IMG_6875

Even wat eten!

IMG_6874

IMG_6872

IMG_6876

Entree Heritage Park

IMG_6877

IMG_6879

Mijn oude huis op 43 Haverhill Road SW

IMG_6880

 

IMG_6881

IMG_6891

IMG_6893

IMG_6885

Thom fietst na zijn val extra voorzichtig šŸ˜€