Toen ik vanmorgen opstond, dacht ik nog: ‘Vrijdag de 13e, wat een gek bijgeloof is dat toch’. Nu vanavond na het nieuws uit Parijs, vraag ik me af of de terroristen express deze dag hebben uitgekozen om deze vreselijke aanslagen te plegen en zoveel mensen de dood in te jagen. Echt afschuwelijk dat er mensen zijn die dit soort acties uitvoeren en ook dat er vervolgens meteen wraak wordt genomen door brand te stichten in een Syrisch vluchtelingenkamp. Soms kun je je echt afvragen of de wereld gek is geworden.

Wij zitten hier zo ver van alles vandaan, op een soort eilandje midden in de woestijn, waar elke dag voortkabbelt en alles en iedereen verstoken lijkt te zijn van de echt wereld. Ik vind het lastig om nu te vertellen over onze dagelijkse bezigheden, dat is nu even niet belangwekkend.

De ouders van Thom zijn gelukkig ok. Ze zijn in Frankrijk en zitten zo’n 150 km van Parijs vandaan. Ik weet dat dat hetzelfde is als Amsterdam – Eindhoven, maar toch voelt het even heel dichtbij en ben ik blij dat we even een teken van leven hebben gekregen.

Wij zullen morgen waarschijnlijk offline zijn, gaan een nachtje kamperen in de woestijn, nog wat verder verwijderd van zulk akelig nieuws als van vanavond.