Foto: ‘Hij was een beetje dom’
Wat een gave trip hebben we vandaag gemaakt. Eén van de mooiste trips die ik ooit gemaakt heb. Ik kan het echt iedereen aanraden. Lieve pap, mam, Anouk, Tam, Ber en Mich héééél hartelijk bedankt voor jullie cadeau voor ons 12,5 jaar huwelijk, we hebben er echt enorm van genoten! Clara was vorige week 65 geworden en zij en Paul hadden van deze trip cadeau gekregen, zodat we leuk met zijn vieren konden gaan. Thom had het allemaal uitgezocht en gekozen voor een vlucht van 45 minuten in een helikopter waar je ook voorin kon zitten. Nou is de toewijzing van plaatsen helemaal afhankelijk van je gewicht en dus was het nog even spannend of Claar en Paul ook inderdaad voorin mochten zitten samen, iets dat we van te voren hadden aangevraagd. Uiteindelijk bleek het geen probleem en dat was wel heel erg leuk, want daar liepen de ramen bijna door tot aan de vloer en kon je enorm wijds rondkijken.
We moesten er om half elf zijn, maar stonden om 10 uur al op de stoep, want het leek ons ook wel heel leuk om een beetje rond te kijken en andere helikopters op te zien stijgen. Het was een komen en gaan van die dingen, het is een hele populaire tour om te doen en ik kan ook niet anders zeggen dan dat het een fantastische manier is om de Grand Canyon te bekijken. Toen we eenmaal zaten en opstegen, waren we alle vier redelijk in een jubelstemming. We hadden allemaal ook nog nooit in een helikopter gezeten. Ik had een smile van oor tot oor!
We moesten allemaal een koptelefoon op (Bose noise canceling headset) waar een speakertje op zat, waardoor je met elkaar kon praten. Er klonk ook muziek doorheen en daardoor had je bijna de hele tijd het idee dat je in een soort film zat. Het droeg absoluut bij aan de sfeer van de vlucht. Het eerste stuk vlogen we nog over het bos en na een minuut of 6 kwam de canyon in zicht en met luid tromgeroffel in onze oren vlogen we de rand over. SUPER spectaculair, want we vlogen vrij laag over het bos en dan duikt de canyon plotseling onder je de diepte in en opent zich een prachtig rood getint landschap, dat zo oneindig groot is dat je je nietig voelt in zo’n helikoptertje. Bij Claar stoomde de tranen over haar wangen, een emotie die helemaal past bij de intensiteit van één van de zeven wonderen in de wereld (later lazen we op google dat er meerdere interpretaties zijn van wat de grootste wereldwonderen zijn, maar voor ons staat de Grand Canyon er gewoon zeker in, geen twijfel).
Deze canyon is 477 km lang, 29 km op zijn breedst en op sommige plekken 1.6 km diep. Door de uitslijting van de Colorado rivier is er bijna 2 miljard jaar aan geschiedenis van de aarde bloot gelegd en de duidelijk zichtbare gelaagdheid van de aarde wordt tot op de dag van vandaag bestudeerd door geologen, die nog lang niet al hun vragen beantwoord hebben gekregen. In 1919 werd het officieel een National Park, het 17e in de Verenigde Staten.
Dat het geen ongevaarlijke plek is blijkt uit deze cijfers 🙂 Sinds 1870 zijn er 600 doden gevallen in de Grand Canyon:
’53 have resulted from falls; 65 deaths were attributable to environmental causes, including heat stroke, cardiac arrest, dehydration, and hypothermia; 7 were caught in flash floods; 79 were drowned in the Colorado River; 242 perished in airplane and helicopter crashes (128 of them in the 1956 disaster in which two airplanes, that 90 min before had departed from LA airport, collided above the canyon); 25 died in freak errors and accidents, including lightning strikes and rock falls; and 23 were the victims of homicides.‘
Fijn dat we dat van die helikopter ongelukken niks wisten van te voren en je zal maar vermoord worden (laatste 23 in het rijtje) door van een klif afgeduwd te worden!
Lekker ontbijten in het zonnetje
Het rode rondje hebben wij gedaan.
Mooi campeerplekje daar op het einde van de klif? 🙂
Later op de middag zijn we nog naar de rim gereden, daar loopt een wandelpad langs en heb je prachtige vergezichten! Heel idioot is er geen hek te vinden en klauteren mensen naar de meest heftige afgronden. Zoals al eerder beschreven: heel onamerikaans! Wel gaaf of zo langs de rand te lopen. Fijn dat we geen kleine kinderen bij ons hebben, die hadden we anders aan een lijntje vastgemaakt!
De canyon was verbazingwekkend mooi nadat de zon uit de vallei verdwenen was. Ik had verwacht dat de kleuren zouden vervagen, maar ze werden bijna contrastrijker.
Buiten al koud, eten binnen in onze camper
OMG!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! wat… geweldig… het zal nooit lukken om dit te bevatten allemaal. GROOTS
Helemaal te gek! Staat ook al een tijdje op mijn verlanglijstje.
Geen woorden voor. Wat is het daar mooi!!!