Vanmorgen staan we rustig op, we hebben geen haast ook al is het een rijdag. De ochtend is hier heerlijk qua temperatuur en dus we hebben besloten om pas rond een uur of twaalf te gaan rijden, zodat we tijdens de warme uren van de dag in de auto in de airco zitten. Ik babbel even met de overbuurman. Zijn vrouw heeft gisteren een operatie gehad aan haar galblaas. Was door ontstekingen gecompliceerd, maar alles is goed gegaan en hopelijk mag ze over twee dagen het ziekenhuis uit. Van haar verzekering mocht ze niet in Utah onder het mes (waar ze acute klachten kreeg), maar moest ze naar een ziekenhuis in California waar ze woont. De artsen in Utah konden/wilden geen urgentie verklaring geven en dus hadden ze geen keus en moesten ze een twaalf uur durende autorit terug naar Sacramento maken, terwijl zij heel veel pijn had. Of de complicaties het gevolg waren van het uitstellen van de operatie wist hij niet te vertellen, maar je vraagt het je af!

Thom rijdt nog even naar de Campingworld voor een gastank slang en om bij de Starbucks even wat data binnen te halen. Hij had keuze genoeg, zo’n beetje op elke hoek zit er wel eentje, maar ze hebben heel goed internet dus staan ze hoog op ons lijstje wat koffie betreft! Terwijl ik dit schrijf, hebben we civilisatie duidelijk achter ons gelaten, want de dichtsbijzijnde SB blijkt nu 2.5 uur verderop te liggen!

Terwijl hij weg is, doe ik wat werkdingen op mijn computer, ruim op en maak de camper van binnen rijklaar. Rond kwart over twaalf zitten we op de weg. Het is meteen een mooie route door groene dennenbossen en via een pas rijden we de Sierra Nevada over. Links van ons ligt Lake Tahoe, wat een heel populaire vakantiebestemming is en waar je in de zomer niet zonder reservering zomaar hoeft komen aan te waaien! We rijden langs Reno, de eerste grote stad in Nevada en een beetje en klein Las Vegas, daarna begint eigenlijk de desert. Geen boom meer te zien en in plaats daarvan veel vlaktes (ook wat zoutvlaktes) en bruine kale bergen.

Op een gegeven moment ziet Thom een bord RV Wash langs de weg staan, dat is wel heel praktisch dus besluiten snel om er af te gaan en de  camper te laten wassen. Net als bij een wasstraat moeten we er aan één kant inrijden, twee grote hoge klapdeuren gaan open en een man gebaart ons naar binnen te rijden. Ik verwacht een hele installatie van sponsrollen, waterstralen en een lopende band, maar in plaats daarvan zien we iets van 14 mannen met hoge druk reinigers die klaar staan om de camper onder handen te nemen! Het is zo gepiept en binnen 10 minuten staan we weer buiten en glimt alles als een zonnetje! We zijn helemaal tevreden met ons zelf, zo soepel als dat ging, maar terwijl ik dit aan schrijven ben, is er van al die bling bling niet veel meer over….

We rijden langs de afslag voor Burningman, een groot festival dat elk jaar in augustus in de Nevada woestijn gehouden wordt. Daarna is het nog een kleine twee uur over een beetje een saaie, rechte weg en dan kunnen we er af. Thom heeft een boondock plek uitgezocht bij een stuwmeer en tot onze verrassing staat er ook echt water! Op Google maps leek het namelijk redelijk drooggevallen. Het is een prima dirt road maar oh mijn hemel….wat trekken we een enorme stofwolk achter ons aan! Ik denk nog naief dat de camper vast wel schoonblijft omdat we het stof achter ons laten, maar helaas, als ik een kwartier later de camper openmaak, hangt zelfs binnen een geur van ronddwarrelend stof….alles was zo schoon!!

Gelukkig kan ik me er weinig druk over maken, want oh oh wat staan we weer op een mooie plek!! Geen kip om ons heen en direct aan het water, met uitzicht over een mooi gebergte waarover we later lezen dat het vol zit met goud en zilver! in Pershing County waar we nu zijn, zijn er 11.000 actieve mijn claims! En dat terwijl hier maar een kleine 7000 mensen wonen! Als ze het over de Gold Rush hebben, dan hebben ze het onder andere over dit gebied. Misschien zelf morgenochtend ook maar even mijn goudpannetje uit het stof halen!

Zoutvlaktes

De RV wasstraat

Hij glimpt weer als een zonnetje…voor een paar uurtjes ??

Start van de onverharde weg naar het stuwmeer

De stofwolk….

Ons plekje! ?

Privé strandje

Effe zwemmen, het water was koud maar met 40 graden ook wel heel erg verfrissend!!

Wij staan nu ongeveer halverwege het meer aan de rechterkant. Alle rode stippen zijn actieve mijnen in dit gebied. Die berg keten rechts van het meer, daar kijken we op uit en kun je zien in de panorama foto. De hoogste top is 3000 meter en wij staan zelf op ongeveer 1000 meter hoogte.