Morgen rijden we terug naar Denver dus vandaag moeten we het er nog even van nemen! Ilse en Ricarda moeten vandaag een PCR test doen en we willen nog even wat internet pakken, dus na het ontbijt rijden we naar Steamboat Springs.

In een koffietentje vlakbij het ziekenhuis waar de test is, zitten we relaxed lekker een beetje op de laptop en telefoon, tot Ric plots vloekt (heel bescheiden natuurlijk, ‘chips’ of zo) en voorleest dat de regels weer zijn veranderd voor Curaçao. Nu moet de PCR test maximaal 48 uur van tevoren gedaan zijn in plaats van 72 uur! Dat betekent dat de test die zij zo meteen zouden doen, niet geldig is. Dus even stress en een alternatief bedenken. In Denver testen is een optie, maar na een belletje blijkt het bij één lab al vol te zitten. Dan toch hier proberen een afspraak te maken. Gelukkig is er morgen om kwart voor één plek. Dan pakken we van tevoren alle spullen in en rijden we er met de 5th wheel naar toe. We scouten of we daar kunnen parkeren en vinden een kerk met een grote parkeerplaats tegenover het ziekenhuis. Check, daar kunnen we prima even staan. Dan rijden we naar de teststraat om te vragen of je in een auto moet zitten voor de test (het is een drive through), maar dat hoeft gelukkig niet. Ik denk niet dat ze er op zitten te wachten dat we ons met auto en camper door de teststraat proberen te proppen!

Na een broodje te hebben gekocht bij de Natural Grocers rijden we door naar de fietsenwinkel. We hebben twee dagen geleden namelijk e-mountainbikes gereserveerd, zodat we kunnen gaan fietsen met z’n drieën. Ik heb een leuke route van 16km gevonden die in het dorp begint en boven langs het dorp loopt, met een leuke flowy afdaling. Ilse had ik al eens verteld dat je misschien wel trapondersteuning hebt, maar toch ook echt wel moet fietsen, maar ik merkte dat ze me niet echt geloofde en dacht, ik rij zo lalala omhoog. Een beetje buiten adem, zei ze al snel dat je toch wel echt moet fietsen haha! Ik vergelijk het altijd een beetje met dat ik plotseling de fietsbenen van Thom heb met mijn e-bike. Ik moet verder echt wel fietsen, alleen ga ik een stuk harder. Anyhoe, na even opstarten en uitvogelen hoe de fiets werkt, rijden we in een lekker tempo omhoog, door prachtige natuur. Het was al bewolkt toen we vertrokken en ik was super blij dat ik twee regenjasjes in mijn Camelbak had gedaan en dat Ilse haar regenjas ook had meegenomen, want eerst begint het een beetje te druppelen, maar al snel regent het pijpenstelen.

Ik was zo blij dat ik de MTB-project app aan had gelaten, zodat we konden zien waar we waren, want er liepen heel veel trails door het gebied en we moesten best wel vaak kijken hoe we moesten rijden. De jongen van de fietsenwinkel had namelijk tegen me gezegd dat ik die app niet mocht gebruiken, omdat deze de elektronica in de fiets zou verstoren en dat ze al een keer een motor hadden moeten vervangen daardoor. Ik zeg braaf dat ik ‘m uit zal doen, maar ik vind het zo’n raar verhaal, dat ik uiteindelijk besluit de app aan te laten en dan blijf ik wel een beetje uit de buurt van de fietsen van Ric en Ilse!

Een kleine twee uur later komen we doorweekt terug bij de auto. Het was echt een leuke tocht en we zijn heel blij dat het onderweg pas begon te regenen, anders waren we waarschijnlijk niet gegaan. Bovendien zagen we ook al bordjes dat de trails dicht zijn bij regen, dus had het sowieso niet gekund. We dumpen de natte tassen, helmen en handschoenen in de auto en lopen snel even naar de hoofdstraat om voor Ilse en Ric een legging of joggingbroek te scoren, want we willen graag nog ergens wat eten en ook nog naar de hotsprings. Gelukkig slagen ze in de tweede winkel waar we druipnat en ietwat modderig naar binnen lopen (die man doet net alsof er niks aan de hand is en is ontzettend aardig). Ik wacht braaf bij de ingang op een krukje tot ze klaar zijn (oké ik zal eerlijk zijn, ik was een beetje ongeduldig want ik had het koud en was natuurlijk ook nat), want ik heb droge kleren in de auto liggen. Komt er een man binnen die aan mij vraagt of wij ook paraplu’s verkopen. Ik zeg: ‘sorry maar ik werk hier niet’. Denkt hij nou echt dat dit verzopen katje in deze mooie kledingwinkel werkt?? LOL!

In het dorp is een prachtig hotspringcomplex en het is werkelijk zalig om het hete water in te stappen en ons er in onder te dompelen! Na heel veel ahhhhh en ohhhhh komen we langzaamaan weer een beetje op temperatuur. Heerlijk! Het wat is als een bad dat perfect op temperatuur is! We houden het er denk ik anderhalf uur vol en dan zijn we wel warm genoeg.

Het is ongeveer 7 uur als we weer buiten staan en we hadden op Tripadvisor gelezen dat The Laundry een erg leuk restaurantje schijnt te zijn. Het is een gokje want we hebben geen reservering, maar gelukkig hebben ze drie plekken aan de bar. We bestellen een aantal gerechtjes om te delen en het is echt ongelooflijk lekker. Wat een mazzel. We eten gebakken aardappeltjes, met iets van room en rode ui, asperges met nootjes en ham, gefrituurde artisjokkenharten en een geroosterd stuk brood met pistachenoten pesto, buffelmozarella en stukjes mango. Dat laatste ga ik uitproberen bij de volgende pizza-avond, die combinatie was echt heel lekker. We moesten wel erg lachen, want wij zaten daar met alle drie een enorm blote billen gezicht zonder make-up, crèmes en zelfs onze haren hadden we niet kunnen kammen, omdat we geen borstel bij ons hadden. We staken wel een beetje af bij de mooi uitgedoste vrouwen om ons heen!