We gaan vandaag vroeg op pad, want we willen vanmiddag eigenlijk nog een mooie route fietsen. In het bezoekerscentrum laten we dit plan al snel varen, want de route die we willen gaan rijden met de auto, duurt ongeveer 4 uur zegt een ranger. Het leidt ons dwars door het park en het laatste stuk loopt direct langs de grens met Mexico. Daar is het ons om te doen. We zijn benieuwd hoe de grens er nou uit ziet en of hier een hoge muur staat of niet.

Het is inderdaad een erg mooie route. We maken onderweg nog een leuke wandeling naar een bron die al duizenden jaren gebruikt wordt (als we het info bord moeten geloven). Water is hier uiteraard schaars en dus is een natuurlijke bron bijzonder en is deze plek sinds oudsher een tussenstop van reizigers. We klimmen de berg helemaal omhoog (er loopt hier een pad door de bergen heen) en hebben een waanzinnig weids uitzicht!

Na twee derde van de route komen we aan bij de grens. We verwachten een muur, maar er staat alleen maar een hek met wat prikkeldraad. Langs de Mexicaanse kant loopt een drukke snelweg. We stappen uit de auto en lopen naar het hek toe. Het voelt een beetje raar, alsof we iets doen wat niet mag. Is niet helemaal vreemd, want ook hier in het park komen we veel border patrol auto’s en quads tegen. Ze groeten ons allemaal vriendelijk. Aan ons uiterlijk te zien, komen we duidelijk niet uit Latijns-Amerika en vormen we geen ‘bedreiging’.

We rijden kilometers langs dit hekwerk en vragen ons af of er wel een muur is als deze plotseling opdoemt. Ik schrik er gewoon een beetje van! Wat een ontzettend indrukwekkend en tegelijkertijd hele rare gewaarwording om een huizenhoge muur te zien verrijzen…Het lijkt op een enorme gevangenis tralies.

Ik ga allerlei theorieën en filosofieën over de grensproblematiek maar niet proberen op te schrijven. Het is gecompliceerd en het heeft veel facetten, die ik vast niet allemaal overzie. Wat ik zie, is dat aan de ene kant de VS voor veel mensen het land van de onbegrensde mogelijkheden is, maar aan de andere kant is het ook één van de grootste afzetmarkten voor allerlei soorten drugs.

Dit wil ik wel even kwijt over de drugshandel: naar mijn bescheiden mening zouden veel problemen opgelost worden wanneer drug gelegaliseerd zou worden. Hier in de VS mag je wel zelf beslissen of je een helm draagt als je motor rijdt, je mag een wapen dragen, alcohol drinken (met stip op nr 1. in de rij van verslavende middelen), je mag in veel staten weed kopen, je krijgt opiods op recept, maar drugs als Cocaine en Meth zijn illegaal. Je moet er voor de grap eens bij stil staan, wat het bestrijden van drugshandel jaarlijks kost. De vraag is of als deze drugs gewoon legaal zouden zijn en er goede voorlichting is, er zoveel meer mensen verslaafd aan zouden zijn. Ik denk het zelf van niet. Ik zie ook dat het bijna onmogelijk is om drugs te legaliseren, want dan zouden heeeel veel mensen hun baan kwijt raken!

Als we doorrijden, zien we dat deze muur vers van de pers is. Het is zondag dus er is niemand aan het werk, maar afgaande op alle graafmachines e.d. en tussenstukken waar het hekwerk nog wel staat, is het duidelijk dat hier gewerkt wordt.

Bizar hoor…het is toch wel één van de indrukwekkendste dingen die ik de laatste tijd gezien heb.

Alles is dor en droog behalve deze kale prikkelboom, die geeft knalrode bloemen.